Rozdział 28

Następnego dnia
#Laura
Bobrze, co tak ciągle wyje? Zaraz sobie uszy wyrwę, ROSS WYŁĄCZ TEN BUDZIK!
- Coś chciałaś kochanie? - odparł zaspany Ross leżąc na podłodze.
- Nie nic, oprócz tego, żebyś wyłączył ten piekielny budzik! Dzwoni od 3 godzin!
Blondyn wstał i sięgnął po budzik.
- Nie od 3 godzin, tylko 3 minut - stwierdził krzywiąc się - a tak w ogóle, to czemu ja śpię na podłodze? - podrapał się w głowę.
Wstałam i przyciągnęłam chłopaka do siebie. Delikatnie musnęłam jego usta.
- Wiesz jak bardzo cię kocham - zamruczałam, na co Ross odpowiedział tym samym - ale nienawidzę jak ktoś ściąga mi całą noc kołdrę i kopie w brzuch! - wrzasnęłam i walnęłam blondyna na łóżko - Idę się ubrać.
- Niee, czekaj minutkę - Ross obrócił głowę w moją stronę - nie dałaś mi buziaczka z rana - założył ręce i udał obrażonego. Podeszłam i nachyliłam się nad nim. Już nasze usta miały się zetknąć, gdy...
- Za to, co wyprawiałeś w nocy nic nie dostaniesz! - burknęłam i wymierzyłam Rossowi delikatny policzek.
- Z-ZARAZ, TO BYŁO NIEŚWIADOMIE!
 - Ale było! - wzięłam pierwszą lepszą koszulkę i weszłam do łazienki.

#Ross
Wkurzony usiadłem na krańcu łóżka. Co to miało być?! W tym momencie Laura wychyliła się z łazienki i szperając w torbie wyciągnęła małą, zieloną paczuszkę. A to co, hę? Na palcach podszedłem do jej torby i zacząłem przeglądać wszystko, co tam było. Aaa... już wiem, co wyciągnęła Lau... Rumieniąc się schowałem pudełko podpasek z powrotem do torby. Ma okres! Dlatego taka nerwowa! Ale ja nie chcę, żeby taka była! Muszę coś z tym zrobić. Chwyciłem laptopa i w okienko Google wpisałem 'Jak pozbyć się okresu?'. Szukałem jakiś czas i znalazłem - olejek rycynowy! To jej pomoże!
Wymknąłem się z pokoju i zabrałem się za przygotowanie herbaty. Pisało, że należy dodać 3 kropelki do napoju, a okres się skończy. 3 kropelki? Na wszelki wypadek wleje całą fiolkę, tak dla lepszego efektu. Przeszukałem cały dom w poszukiwaniu olejku rycynowego. Nie ma?! Prędko poleciałem do apteki i za 5 minut byłem z powrotem z całą fioleczką olejku. Sięgnąłem po herbatę. Zaraz... co to? Olejek rycynowy?! Stukając się w głowę, do wrzątku dodałem torebkę z herbatą i 20 ml olejku rycynowego.
- Mmm, co tam pichcisz? - zawołała Laura schodząc ze schodów - Jakiś ty kochany!
Podeszła i przytuliła się mocno.
- Jakie ja mam szczęście, że cię poznałam - mruczała - to najpiękniejsze co mnie w życiu spotkaaaało.
Nie minęło 10 sekund, gdy...
- Ty kretynie, co tak jedzie?! Jak gówno, nie będę tego pić! Czemu taki pajac mi się trafił?! A ciocia mówiła "Ten Park to taki fajny chłopiec, idealny dla ciebie"! Mogłam jej posłuchać - krzyknęła i uwaliła się na kanapie zajadając ogórki kiszone, karmelki, ser i... masło? A może ona jest w ciąży?! Nie no jak, pomyśl idioto. A może nie ze mną?! Zganiłem się w myślach. Teraz ja się zachowuję jakbym miał okres.
- Laura, zrobiłem ci ziółka - uśmiechnąłem się do swojego dzieła i podałem je Laurze.
- Chyba śnisz, że to wypiję - zrobiła wielkie oczy.
- To na ból brzucha.
- No to okej, dzięki, chociaż nie wiem skąd wiesz, że boli mnie brzuch.
Zadowolony z siebie poszedłem robić sobie kakao. Tak swoją drogą - gdzie Rocky podziewa się od 2 dni?

~*~

#Rocky
- Lazania ze szpinakiem? Hmm, osobiście wolę z mięsem. Aczkolwiek mój kumpel, Ell, jadł raz z karmelkami. - mówiłem już lekko zmęczony. Od jakiego czasu my już tu siedzimy i gadamy o jedzeniu? Nie, żebym miał coś przeciwko, ale już chce mi się spać. Ile minęło, z 4 godziny?
- Każdy ma inny gust. - zaśmiała się Lily. Ma taki perlisty uśmiech! - Ja na przykład mogę woleć blondynów, a ty brunetki.
- Wolisz blondynów? - Nie! A mogło być tak pięknie!
- Nie, no co ty. To był przykład. Nie toleruję blondynów, wolę brunetów.
- Ja też nie lubię brunetek! Wolę blondynki! Ale nie takie całe blond i żółte jak makaron, tylko takie... no takie jak ty. - odparłem bez namysłu. Lily się zarumieniła. Zaraz, co ja powiedziałem?
- Znaczy, nie chodzi mi o to, że ciebie, tylko na przykład masz niebieskie oczy, a jak powiem, że uwielbiam niebieskie oczy, ale nie takie niebieskie, tylko takie jak ty masz, to... zaraz - zamyśliłem się myśląc nad tym, co gadam.
- Hahahaha, Rocky, jesteś uroczy! - Lily podparła głowę na dłoniach - Nigdy nie spotkałam kogoś takiego jak ty.
- Ja takiego jak ty też nie. Znaczy spotykałem blondynki z niebieskimi oczami, ale nie takie jak ty, bo ty nie jesteś zwykłą blondynką z niebieskimi oczami, tylko niezwykłą blondynką z niezwykłymi, niebieskimi oczami.
- Kochanie, nie oto mi chodzi - znów się zaśmiała głaszcząc mnie po dłoni, na co zesztywniałem - rzadko spotyka się ludzi, którzy otwarcie przyznają się do miłości do jedzenia, bo wiesz, panuje zasada - jesteś tym co jesz.
- Nie, nie! Nie jesteś lazanią! Byłabyś tłusta, a nie jesteś! A w sumie, możesz nią być, bo jak już powiedziałaś, ja się przyznaję do mojego pociągu do jedzenia. - uznałem. W cholerę, co ja dzisiaj gadam?!
- Bożeno, Rocky - Lily spoważniała - jesteś niesamowity. Naprawdę. - uśmiechnęła się delikatnie.
- Wiem. - wzruszyłem ramionami. - Aczkolwiek chyba nie powinienem tego mówić. - skwasiłem się.
Lily roześmiała się na dobre. Na serio, rechotała jakieś 5 minut. Z czego? Z tego, że jestem idiotą?! Nieśmieszne.
- Chyba już czas na mnie. - zaoponowałem i zerknąłem na telefon. Chyba się psuje. Urodziny Lily są 28, a nie 30. Trudno. Wychodząc okazało się, że jest dzień. Jak?! Wtem zauważyłem biegnącą w moją stronę niebieskooką blondynkę.
- Rocky, nie uwierzysz.
- Masz rację, ktoś zapalił słońce w nocy, jak?
- Jest 30. Gadaliśmy bez przerwy 2 doby. - zaśmiała się przeglądając kalendarze na 3 telefonach.
- Niemożliwe, nic nie jedliśmy, przecież umarlibyśmy z głodu po pół godzinie bez jedzenia - stwierdziłem podbierając się o parasolkę
- A jednak. Widocznie bardzo miło nam się rozmawiało. - Lily spuściła wzrok skubiąc sukienkę.
- Bardzo miło. - odparłem po dłuższej chwili. Nastała niechciana cisza. Czas na mój krok.
- Lily, masz może masz jutro cz...
- O 13. Wtedy zawsze jem obiad, zrobię coś smacznego. Przyszykuję lazanię z mięsem. - uśmiechnęła się.
Spojrzałem jej w oczy.

- Chyba wolę ze szpinakiem - uśmiechnąłem się, a Lily pokazała swoje białe zęby w ogromnym uśmiechu.

#Ross
Siedzieliśmy wszyscy prócz Rockiego w kółku i graliśmy w Pokera.
- Jest, mam fulla! - krzyknęła Rydel klaszcząc w dłonie.
- Za pierwszym rzutem? - wściekł się Riker - chyba śnię!
- Na pewno, masz na sobie spodnie od piżamy. - stwierdziła Vanessa wywracając oczami.
Spojrzałem na Lau. Pobladła.
- Kochanie, wszystko dobrze? - zmartwiłem się.
- Niezbyt - odparła łapiąc się za brzuch i poleciała do łazienki. Co się stało?
- Może się czymś zatruła - powiedział Ell - AHA! To teraz wiemy, kto zjadł mój 2-miesięczny zapas żelków-orangutanów.
- Nie, to ja je zjadłam - Rydel spuściła niemrawo wzrok.
Ellington walnął się w czoło.
- No dobra, wybaczam ci tylko dlatego, że jesteś Rydel, bo na przykład takiemu Rossowi bym przywalił z liścia - wkurzył się i przytulił blondynkę posyłając mi wrogie spojrzenie. Przecież nic nie zrobiłem? Wtem usłyszeliśmy krzyk z łazienki.
- To co się stało, że tak ją wzięło? - zaniepokoiła się Ryd. - Co ona dziś jadła?
Wszyscy spojrzeli na mnie. Uniosłem ręce w geście obrony.
- Tylko herbatkę rano piła! - krzyknąłem zasłaniając się - ziołową herbatkę...
W tej chwili leżała już na mnie cała rodzinka Lynchów, i wyrzutki z rodu Ratliff i Marano.
- Jakie ziółka tam dodałeś?! - Rydel świeciła mi latarką po oczach.
- Nie nic! To zwykła herbatka, ale dodałem też odrobinę olejku rycynowego, żeby jej się okres skończył!
Wszyscy zaniemówili.
- Ile. Dodałeś. Tego. Olejku. - Vanessa zdębiała, akcentowała każde słowo.
- Odrobinkę. - powiedziałem i nagle poczułem długopis przy gardle. HALO? - No malutko... 20 ml...
Rydel chwyciła słuchawkę.
- Halo, pogotowie?
Zaniemówiłem. Jakie pogotowie?
- Ross Shor Lynch. Wstać. - pisnęła Vann. Posłuchałem i zgarbiłem się.
- Po 1. olejek rycynowy nie jest na okres. Nie ma nic na okres - załamała się. J-j-jak t-to? - Olejek rycynowy wywołuję ostrą biegunkę! Dawka powyżej 10 ml jest śmiertelna - uniosła głowę.
Zamarłem i pobladłem jeszcze bardziej niż Laura.
- Żartowałam, od 10 ml to jest skuteczne. Ale i tak jesteś idiotą, Lynch, Lau ma niezłą biegunkę. - założyła ręce.
- Oj, pogrywasz sobie, mała, ostro - wściekł się Riker - Nie jestem idiotą.
- Jesteś, bo gdybyś nie był, to byś wiedział, że mówię o Rossie. - warknęła starsza Marano. Ja na serio żyję w Wariatkowie.
 - Na pogotowiu kazali jej wypić szklankę soku z cytryny. To ma pomóc. - zawołała Rydel wchodząc do kuchni po cytryny.
Odetchnąłem z ulgą. Ulga była taka, że aż się oplułem. Może następnym razem dam sobie spokój z kobiecymi sprawami, pomyślałem i podreptałem do łazienki, w której siedziała moja Laurunia.

~*~

Siema!

 Przychodzę z rozdziałem! Nie bijcie, ale jakoś nie miałam pomysłu na Rikessę i Rydellington w tym rozdziale. :/ Popsułam więc trochę życie Laury i Rossa, i dokończyłam Rockiego z Lily. xd Nie wiem, rozdział zostawiam waszej ocenie. 

10 KOMENTARZY = 29 ROZDZIAŁ